Şekil – Zemin İlişkisi
(Figure – ground relationship)
Görsel algı, temel olarak şekil (obje, nesne) ve zemin (fon) arasında ayırt edilmeyi sağlayan ilişkiye dayanmaktadır. Göz ve beyin, bir nesneyi algılamak için çevresinden ayırmaya çaba gösterir.
Şekil ve o şeklin yer aldığı zemin (arka plan) arasında zıtlık etmeninin farklı kullanımı ile algıyı kolaylaştırmak ya da zorlaştırmak mümkündür. Görsel elemanlar, ya figür (odaklanılan nesneler) ya da zemin (algılanan görüş alanının kalanı) olarak algılanırlar. Bir nesnenin net olarak algılanabilmesi için fonun algıyı kısıtlayıcı olmaması gerekir. Fonun objeyle etkileşmesi algıyı bozar.
Yakınlık (Proximity)
Birbirine yakın konumlanmış elemanların “grup” olarak algılanması
Benzerlik ya da Benzeşme Ayrışma (similarity)
Sayfa üzerindeki biçim olarak birbirine belli bir yönden benzeyen elemanların bir grup olarak algılanması (belli bir açıdan benzer olan elemanlar bir bütün olarak okunur.)
Kapalılık (Closure)
Tamamlanmamış görsel elemanlar belli bir şekli oluşturuyor ya da bir bütünü tamamlıyor gibi algılanır (göz tamamlar)
Süreklilik ya da Devamlılık (continuity – good continuation)
İnsan algısı, uzanan bir şekli, yönelimine göre bitiş noktasından devam ettirme eğilimindedir. (Kapalılık etkisi ile de ilgilidir.)
Ortak Hareket ya da Ortak Kader (common movement or common fate)
Aynı davranışı sergileyen (aynı hareket, aynı yön) elemanlar grup olarak algılanır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder